Emek Bayramı Düşünceleri: Zenginlik Özgürlüğü Arayışının Gerçek Anlamı

1 May İşçi Bayramı yaklaşıyor. Bu bayram, 1886 yılında Chicago'daki işçilerin günde 8 saat çalışma hakkı için verdikleri mücadelenin önemli bir olayından kaynaklanmaktadır. Bu dönemde, her zaman bazı ekonomistler iş kanunlarının kaldırılmasını ve tamamen serbest istihdam sisteminin uygulanmasını önermektedir.

Ancak, ekonomik teorilerin ve görüşlerin genellikle taraflı olabileceğini kabul etmemiz gerekiyor. Bazı insanlar bunu gizlemeye çalışsalar da, bir görüş ifade edildiği anda, tarafını ortaya koymaktan kaçınmak zordur. Bazı ekonomistlerin görüşleri çoğunlukla sermaye sahiplerinin ve işverenlerin çıkarlarına yöneliktir.

Bazıları, 8 saatlik çalışma sisteminin ticaret savaşlarına hatta sıcak savaşlara yol açacağını düşünüyor; bu görüş yanlıştır. Aksine, aşırı mesai ve üretim fazlası, kapitalistleri yurtdışı pazarlarını keşfetmeye zorlamış ve 17. ile 19. yüzyıllar arasındaki küresel sömürge savaşlarını tetiklemiştir.

İnsanın üretimi basitçe üç aşamaya ayrılabilir: kendi kendine yeterlilik, başkalarının ihtiyaçlarını karşılama, kar için üretim. Üçüncü aşama, kapitalist üretim tarzıdır ve gerçek ihtiyaçları göz ardı ederek, yalnızca kâr maksimizasyonunu takip etme özelliğine sahiptir. Bu model kaçınılmaz olarak aşırı üretime yol açar, ticaret çatışmalarını ve savaşları tetikler.

Kapitalist üretim biçimi insanı kâr elde etmek için bir araç haline getirir. İnsan artık bir amaç değil, bir araç olmuştur. Para, insan ihtiyaçlarını karşılayan bir araç olmaktan çıkıp, insanın egemeni haline gelir. Emekçiler "insan kaynakları" haline gelir, gerçek hayvanlardan bile daha kötü bir duruma düşer.

Kapitalistlerin en çok korktuğu şey işçilerin "yatması"dır. Çünkü herkes yatmaya başladığında, artık kimse onlara kar yaratmaz. Bu nedenle, genel finansal özgürlük kapitalistler için korkunçtur. Herkesin kapitalistler gibi çalışmadan para kazanabileceği fikrini yaymaya çalışanlar genellikle zeka vergisi ve hasatçılardır.

Sıradan insanlar için mantıklı bir finansal özgürlük mantığı, belirli bir süre çalışarak daha uzun bir özgürlük kazanmak olabilir. Mevcut tarihsel aşamada, işçilerin bu durumu nasıl aşabileceği? Anahtar, farkındalığı artırmak ve meseleye daha yüksek bir seviyeden bakmaktır.

Eğer kapitalistlerin davranışları temelde kör bir şekilde kısa vadeli kazanç peşinde koşmaya benziyorsa, akıllıca bir hareket, buna katılmaktan kaçınmak ve bu aşırı üretim ve dağıtımın zayıflıklarını kullanarak gerçekten kıt varlıkları elde tutmaktır. Bu, sıradan insanların mevcut ekonomik sistem içinde nispeten özgürlük elde etmeleri için bir olasılık yolu olabilir.