Son zamanlarda sürekli düşünüyorum, yaşam sadece iş ve piyasa takibi olmamalı, aynı zamanda şiir ve uzaklık da olmalı. Geçen hafta sonu bir fren ile dağda iki gün kaldım, telefon sinyali bazen vardı bazen yoktu, bu yüzden gerçekten güzel uyudum. Sabah kuş sesleriyle uyandım, bir demlik kahve yaptım, yanımda getirdiğim kruvasanla birlikte, sisin ormandan yükseldiğini izlerken, o anda gerçekten hissettim ki, yavaşlamak yaşamdır.
Şehirde genellikle, gözden ırak olan kafeleri ve ev yemeklerini bulmak için dar sokaklara girmeyi severim. İki gün önce, eski bir apartmanın içinde gizlenmiş bir Japon yemek dükkanı keşfettim, sahibi Tokyo'dan dönen bir aşçı. Bir kâse tonkotsu ramen içtiğimde, sosunu bile bırakmaya kıyamadım. Aslında mutluluk bu kadar basit - güneş, lezzetli yiyecekler, güvenilir frenler ve serbestçe harcanabilir zaman.
Özgürlükten bahsetmişken, son zamanlarda kullandığım bu merkeziyetsiz ticaret aracı @vooi_io gerçekten hoşuma gitti, kart bağlamadan, özel anahtarımı vermeden, sanki seyahat ederken taşıdığım o el çantası gibi, güvenli ve pratik. Birkaç DEX'in işlevini bir araya getiriyor, ayrıca zincirler arası ticaret yapabiliyor, eskisi gibi köprü kurup cüzdan değiştirmeme gerek kalmıyor, kazandığım zaman, birkaç belgesel daha izlemek veya bir cadde daha yürümek için yeterli.
Aslında seyahat, yemek yemek veya finans yönetimi olsun, her zaman "engelsiz" bir his hissetmeyi seviyorum. VOOI'yi en çok rahatlatan şey, kullanıcı varlıklarına dokunmaması ve merkeziyetsizlik anlayışını benimsememesidir; tıpkı sadece iyi bir ortam sunan ve seçimlerinize karışmayan bir misafirhane gibi — özgür, şeffaf ve biraz da insani bir dokunuşla. Hayat zaten yeterince karmaşık, araçlar daha basit olmalı.
This page may contain third-party content, which is provided for information purposes only (not representations/warranties) and should not be considered as an endorsement of its views by Gate, nor as financial or professional advice. See Disclaimer for details.
Son zamanlarda sürekli düşünüyorum, yaşam sadece iş ve piyasa takibi olmamalı, aynı zamanda şiir ve uzaklık da olmalı. Geçen hafta sonu bir fren ile dağda iki gün kaldım, telefon sinyali bazen vardı bazen yoktu, bu yüzden gerçekten güzel uyudum. Sabah kuş sesleriyle uyandım, bir demlik kahve yaptım, yanımda getirdiğim kruvasanla birlikte, sisin ormandan yükseldiğini izlerken, o anda gerçekten hissettim ki, yavaşlamak yaşamdır.
Şehirde genellikle, gözden ırak olan kafeleri ve ev yemeklerini bulmak için dar sokaklara girmeyi severim. İki gün önce, eski bir apartmanın içinde gizlenmiş bir Japon yemek dükkanı keşfettim, sahibi Tokyo'dan dönen bir aşçı. Bir kâse tonkotsu ramen içtiğimde, sosunu bile bırakmaya kıyamadım. Aslında mutluluk bu kadar basit - güneş, lezzetli yiyecekler, güvenilir frenler ve serbestçe harcanabilir zaman.
Özgürlükten bahsetmişken, son zamanlarda kullandığım bu merkeziyetsiz ticaret aracı @vooi_io gerçekten hoşuma gitti, kart bağlamadan, özel anahtarımı vermeden, sanki seyahat ederken taşıdığım o el çantası gibi, güvenli ve pratik. Birkaç DEX'in işlevini bir araya getiriyor, ayrıca zincirler arası ticaret yapabiliyor, eskisi gibi köprü kurup cüzdan değiştirmeme gerek kalmıyor, kazandığım zaman, birkaç belgesel daha izlemek veya bir cadde daha yürümek için yeterli.
Aslında seyahat, yemek yemek veya finans yönetimi olsun, her zaman "engelsiz" bir his hissetmeyi seviyorum. VOOI'yi en çok rahatlatan şey, kullanıcı varlıklarına dokunmaması ve merkeziyetsizlik anlayışını benimsememesidir; tıpkı sadece iyi bir ortam sunan ve seçimlerinize karışmayan bir misafirhane gibi — özgür, şeffaf ve biraz da insani bir dokunuşla. Hayat zaten yeterince karmaşık, araçlar daha basit olmalı.
#CookieDotFun # VOOI @cookiedotfun